جانا به نگـاهی ز جهان بی خبـــرم كن، ديـــوانه ترم كن

جانا به نگـاهی ز جهان بی خبـــرم كن، ديـــوانه ترم كن

سر گشته و شيدا چو نسيم سحرم كن، ديوانه ترم كن

وای ز چشمه ديــدارت، وای ز آتش رخســارت

وای ز چشم افسونكارت چسان مدهوشم من

جز حرف محبت چه شنيدی دگر از من كه ببستی نظر از من

ترسم كه شوی روز و شبی با خبر از من كه نيابی اثر از من

در آتشم از سوز دل و داغ جدايی به كجايـی

بازآ كه غم از دل برود چون تو بيايی چو بيايی

شـــمعی گريانم من، اشـــكی لـــرزانم من

آهی سوزانم من چه ديدی كه از من رميدی

بر من نظری كن، بر من نظری كن

یا بر سر خاكـم گاهی گـــذری كن

<رهی معیری>

زیبا بود

ی +

میبینم که بخش مشاعره تخریب شده و دوستان اینگونه شعر میگزارن